فریاد برداشتن

فریاد برداشتن به معنای بلند کردن صدا به صورت فریاد است و در زبان فارسی به کار می‌رود. این عبارت، عملی است که در آن فرد با صدایی بلند و اغلب پر از احساس، منظوری را بیان می‌کند. این عمل می‌تواند ناشی از خشم، شادی، ترس، یا هر هیجان شدید دیگری باشد. شدت صدا و لحن فریاد، اغلب نشان‌دهنده‌ی عمق احساسات فرد است و می‌تواند پیام را به صورت قوی‌تر و نافذتر منتقل کند.

در بافت‌های مختلف، فریاد برداشتن می‌تواند معانی متفاوتی داشته باشد. در مواقع خطر یا اضطرار، فریاد به عنوان یک هشدار عمل می‌کند و توجه دیگران را جلب می‌نماید. در موقعیت‌های شادی و هیجان، فریاد می‌تواند ابراز سرور و شعف باشد. حتی در مواقع تنهایی و انزوا، گاهی افراد برای تخلیه روانی و ابراز وجود، فریاد برمی‌آورند. این عمل، اگرچه ممکن است ناخوشایند به نظر برسد، اما بخشی از طیف وسیع ابراز وجود انسانی است.

فرهنگ معین

( ~. بَ تَ ) (مص ل. ) بانگ کردن، آواز بلند کردن.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) بانگ کردن آواز بلند بر آوردن: خطیبی کریه الصورت مر خویشتن را خوش آواز پنداشتی و فریاد بیهده برداشتی.

ویکی واژه

بانگ کردن، آواز بلند کردن.

جمله سازی با فریاد برداشتن

درنگ کردم و آن قدر بگریستم که مرکب از تعب بفریاد آمد و همرهان بملامت فریاد برداشتند