شیدایی به معنای حالت شدید عشق، شور و شوق، یا دیوانگی به دلیل محبت و علاقه است. این واژه در ادبیات و شعر برای توصیف احساسات عمیق و پرشور عاشقانه به کار می‌رود و می‌تواند به حالتی اشاره داشته باشد که فرد به خاطر عشق، از خود بی‌خود شده یا دچار نوعی جنون محبت می‌شود.
جنبه‌های مختلف
شیدایی به شدت احساس عاشقانه اشاره دارد که ممکن است فرد را به رفتارهایی غیرعادی وادار کند. این حالت می‌تواند شامل اشتیاق شدید، آرزوی بودن در کنار معشوق و فداکاری برای او باشد. در برخی موارد، این حالت به معنای نوعی دیوانگی یا از خود بی‌خود شدن به خاطر عشق نیز است. در ادبیات و شعر، این مفهوم به طور زیبا و هنرمندانه توصیف شده است.
در روان‌شناسی
شیدایی (یا هیپومانیا) به حالتی از تغییرات خلق و خو اشاره دارد که با انرژی بالا، فعالیت‌های زیاد، و احساس خوشحالی و شوق شدید همراه است. این حالت ممکن است در طی اختلال دوقطبی (بایپولار) مشاهده شود. شیدایی به عنوان یک مرحله‌ی بالای خلق و خو در این اختلال شناخته می‌شود.
افراد در این حالت ممکن است احساس خوشحالی و شادابی غیرعادی داشته باشند. این احساس می‌تواند به شدت بالا باشد و فرد را در معرض خطر رفتارهای غیرمعمول قرار دهد.