شکرخواب

شکرخواب در زبان فارسی به معنای خواب خوش و شیرین است و به حالتی اشاره دارد که فرد در آن خواب راحت و دلپذیری دارد. این اصطلاح به نوعی بیان کننده خواب عمیق و آرام است که در آن فرد احساس راحتی و لذت می‌کند و ممکن است خواب‌ های خوشایند ببیند.

از طرفی دیگر عبارت شکرخواب در ادبیات فارسی نیز به کار می‌ رود و می‌تواند در اشعار و نثرها به عنوان توصیف‌ کننده خواب‌ های زیبا و رویاهای دلنشین استفاده شود.

لغت نامه دهخدا

شکرخواب. [ش َ ک َ خوا / خا ] ( اِ مرکب ) شادخواب و خواب خوش. ( از برهان ). خواب سبک. دِلَّخْم. ( ناظم الاطباء ). خواب مطبوع. خواب شیرین. ( یادداشت مؤلف ). کنایه از خواب خوش باشد. ( آنندراج ) ( غیاث ). خواب نوشین

فرهنگ معین

( ~. خا ) (اِمر. ) خواب شیرین.

فرهنگ عمید

۱. خواب خوش و شیرین، شادخواب.
۲. [مجاز] خواب سحرگاهی: مانعش غلغل گل گشت و شکرخواب صبوح / ورنه گر بشنود آه سحرم بازآید (حافظ: ۴۸۰ ).

جملاتی از کلمه شکرخواب

ز شیرینی شدم قانع به شکرخواب درویشی به ظاهر گر نبستم بر شکر چون بوریا بندی
ندارد دیده تن پروران از بستر مخمل ز فرش بوریا چشم شکرخوابی که من دارم
در آخر با هزار افسانه می‌کردی چو در خوابم چرا بیدارم اول از شکرخواب عدم کردی