آدم‌شناس

لغت نامه دهخدا

( آدم شناس ) آدم شناس. [ دَ ش ِ ] ( نف مرکب ) در تداول عامه، آدمی شناس. آنکه اخلاق و سریرت مردم از قیافه و طرز رفتار و گفتار آنان شناسد.

فرهنگ معین

( آدم شناس ) ( ~. ش ِ ) ~ص فا. ) آن که اخلاق مردم را از قیافه و طرز رفتار و گفتار آنان درک کند.

فرهنگ فارسی

( آدم شناس ) ( اسم ) آدمی شناس آنکه اخلاق مردم را از قیافه و طرز رفتار و گفتار آنان درک کند.
آنکه اخلاق و تربیت مردم از قیافه و طرز رفتار و گفتار آنان شناسد

ویکی واژه

آنکه اخلاق و صفات درون آدم‌ها را از صورت ظاهر و رفتار و کردارشان درک می‌کند. شما باید خودتان آدم‌شناس باشید. »نقیب‌الممالک»

جمله سازی با آدم‌شناس

در کل، توانایی برقراری ارتباطات غیرکلامی یک مهارت ضروری است و می‌تواند بیان نظرات خودتان و فهمیدن آنچه را دیگران سعی دارند به شما بگویند را آسان‌تر کند. برخی افراد تبحر بیشتری در به کارگیری مهارت‌های غیرکلامی و تفسیر صحیح سیگنال‌های دیگران دارند. در اصطلاح عامیانه به این افراد " آدم‌شناس" می‌گویند. ارتباط غیر کلامی، مهارتی است که می‌توانید آن مهارت را با توجه دقیق به رفتارهای غیرکلامی سایر افراد و تمرین انواع مختلف ارتباط غیرکلامی دیگران در خودتان تقویت کنید.