آدمیت

آدمیت به معنای ویژگی‌ها و خصوصیات مثبت انسانی است که شامل اخلاق، احترام به دیگران، همدلی، محبت و مسئولیت‌پذیری می‌شود. این واژه به نوعی به جنبه‌های مثبت و ارزشمند انسان‌ها اشاره دارد که آن‌ها را از سایر موجودات متمایز می‌کند.

کاربردها

در فلسفه: آدمیت به بررسی ویژگی‌های انسانی و چگونگی تحقق آن‌ها در زندگی فردی و اجتماعی پرداخته و به مباحثی مانند اخلاق، عدالت و ارزش‌های انسانی می‌پردازد.

در ادبیات: این واژه ممکن است در آثار ادبی به عنوان نمادی از ارزش‌ها و فضایل انسانی به کار رود و به بررسی رفتارها و روابط انسانی بپردازد.

مثال‌ها

آدمیت در رفتار: به رفتارهایی اشاره دارد که نشان‌دهنده احترام و همدلی با دیگران است، مانند کمک به نیازمندان یا حمایت از دوستان.

آدمیت در فرهنگ: به ارزش‌هایی اشاره دارد که در یک فرهنگ خاص به عنوان اصول انسانی پذیرفته شده‌اند، مانند عدالت، صداقت و محبت.

لغت نامه دهخدا

( آدمیت ) آدمیت. [ دَ می ی َ ] ( ع مص جعلی، اِمص ) انسانیت. مردمی. بشریت. آزرم: برنجید و گفت این طایفه خرقه پوشان امثال حیوانند، اهلیت و آدمیت ندارند. ( گلستان سعدی ).
بحقیقت آدمی باش و گرنه مرغ دانی
که همین سخن بگوید بزبان آدمیت.سعدی.طیران مرغ دیدی تو ز پای بند شهوت
بدر آی تا ببینی طیران آدمیت.سعدی.گفتم این شرط آدمیت نیست
مرغ تسبیح خوان و من خاموش.سعدی.- امثال:
آدمی را آدمیت لازم است؛ مردم را صفات مردمی باید.

فرهنگ معین

( آدمیت ) (دَ یَّ ) (مص جع. ) ۱ - انسان بودن. ۲ - به فضایل انسانی آراسته بودن.

فرهنگ عمید

( آدمیت ) ۱. انسانیت، آدمی بودن، انسان بودن: آدمیت رحم بر بیچارگان آوردن است / کآدمی را تن بلرزد چون ببیند ریش را (سعدی۲: ۳۱۱ ).
۲. (اسم ) انسان: به حقیقت آدمی باش وگرنه مرغ باشد / که همین سخن بگوید به زبان آدمیت (سعدی۲: ۳۸۴ ).

فرهنگ فارسی

( آدمیت ) ( مصدر ) ۱ - آدم بودن انسان بود. ۲ - بفضایل انسانی آراسته بودن.
انسانیت
انسانیت، آدمی بودن، انسان بودن

ویکی واژه

رفتار و اخلاق مناسب با مقام انسان داشتن؛ انسان بودن. به فضایل انسانی آراسته بودن. به اصول محبت و ادب و آدمیت کم اعتنا شده بود. «جمال‌زاده»

جملاتی از کلمه آدمیت

تا از خودپرستی فارغ نشوی خداپرست نتوانی بودن؛ تا بنده نشوی آزادی نیابی؛ تا پشت بر هر دو عالم نکنی به آدم و آدمیت نرسی؛ و تا از خود بنگریزی به خود درنرسی؛ و اگر خود را در راه خدا نبازی و فدا نکنی مقبول حضرت نشوی؛ و تا پای بر همه نزنی و پشت بر همه نکنی همه نشوی و به جمله راه نیابی؛ و تا فقیر نشوی غنی نباشی؛ و تا فانی نشوی باقی نباشی.
۱. ایمان به یگانگی خدا ۲. ایمان به پیامبری زرتشت ۳. باور به جهان مینوی و عالم معنا ۴. ایمان به نظم و راستی کار جهان (اشه) ۵. باور به جوهر آدمیت ۶. اعتقاد به فروزه‌های هفت‌گانه خداوند ۷. اعتقاد به نیکوکاری ۸. اعتقاد به تقدس عناصر چهارگانه: آب، باد، خاک و آتش ۹. اعتقاد به فرشگرد یا آخرالزمان.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم