آلام به عنوان یک واژه، به معنای درد و رنج است که می‌تواند به صورت جسمی یا روحی تجربه شود. این احساسات غالباً به عنوان نشانه‌ای از وجود مشکلی در بدن یا روان تلقی می‌شوند. در زندگی روزمره، ممکن است به دلایل مختلفی مانند بیماری، صدمات جسمی، یا فشارهای روانی ناشی از استرس و اضطراب بروز کند. این احساسات نه تنها بر کیفیت زندگی فرد تأثیر می‌گذارند، بلکه می‌توانند روابط اجتماعی و فعالیت‌های روزانه او را نیز تحت تأثیر قرار دهند. از طرفی، به عنوان یک پیام هشداردهنده عمل می‌کند که به ما می‌گوید زمان آن رسیده است که به سلامت خود توجه بیشتری کنیم. در این راستا، شناسایی و درک علل آلام بسیار ضروری است. با بهره‌گیری از روش‌های درمانی مناسب، می‌توانیم به کنترل و کاهش این احساسات نگران‌کننده کمک کنیم. به عنوان مثال، مشاوره روان‌شناسی، ورزش، مدیتیشن و مصرف داروهای تجویزی می‌توانند به بهبود وضعیت روانی و جسمی افراد کمک کنند. بنابراین، آلام نه تنها یک تجربه منفی، بلکه فرصتی برای بازنگری در سبک زندگی و توجه به نیازهای جسمی و روحی خود نیز به شمار می‌رود. در نهایت، بررسی و تجزیه و تحلیل آلام می‌تواند به راهکارهای مؤثری برای بهبود کیفیت زندگی و دستیابی به سلامت پایدار منجر شود.
آلام
لغت نامه دهخدا
- آلام جسمانی؛ دردها که به تن رسد.
- آلام روحانی؛ تعب ها که خاطر و روح آزارد.
- آلام نفسانی؛ کُرَب.
( الاَّم ) الاَّم. [ اِل ْ ] ( ع مص ) فرزند ناکس آوردن. || کاری کردن که بدان ناکس کنند و نکوهش کنند. ( منتهی الارب ). کاری کردن که مردمان لئیم خوانند ویرا.( تاج المصادر بیهقی ). || بند کردن رخنه کُمکُم ( آفتابه ) و سبو. || اصلاح کردن حال کسی را. || ( اِ ) ج ِ لئیم. ( منتهی الارب ).
الام. [ اُ ] ( اِ ) پیغام و نوشته ای را گویند که زبان بزبان و دست بدست برسانند. || ( ص، اِ ) پیغام رساننده.( برهان ). تکرار الام نیز همین معنی دارد. ( برهان ).
الام. [ ] ( اِ ) بلغت خوارزمی بمعنی جا و موضع و مکان. ( شعوری ج 1 ص 147 ب ). مغولی، بمعنی موضع و جای و منزل. ( آنندراج ).
الام.[ اُ ] ( ترکی، اِ ) نوعی خراج که سابقاً در بعضی قرارعایا به مالکان میپرداختند: پول اخراجات به هر اسم و رسم که باشد سیما علوفه... و الام... مزاحمت بحال ایشان نرسانید. ( مرآت البلدان ج 1 ص 337 ).
الام. [ ] ( اِخ ) نام یکی از فرزندان نوح که به بابل مقام داشت و ضحاک قصد کشتن او کرد. وی بگریخت و با فرزندان در زمین روم مقام گرفت و بدانجا درگذشت. ( مجمل التواریخ ص 147 ).
الأم. [ اَ ءَ ]( ع ن تف ) لئیم تر. فرومایه تر. ناکس تر: والخوز الأم الناس و اسقطهم نفساً. ( معجم البلدان ج 3 ص 487 س 17 ).
- امثال:
الأم من ابن قرصع؛ و ابن قرصع لئیمی بود در یمن و قرضع نیز روایت شده است. ( منتهی الارب ) ( مجمع الامثال ).
الأم من اسلم؛ و او اسلم بن زرعة است. از فرومایگی وی آنکه چون ولایت خراسان یافت از مردم آن چنان خراج گرفت که پیش از وی نگرفته بودند، سپس وی را گفتند فرس ( مجوس ) بدهان هر مرده که در گور نهند درهمی گذارند وی گور مردگان را شکافت و آن درهم ها را بدر آورد. سپس لؤم او ضرب المثل شد.
الأم من البَرَم؛ و برم کسی است که از بخل قمار نکند. ( مجمع الامثال ).
الأم من البرم القرون؛ وی مردی از بخیلان بود و دیگی به زن خود داد تا از خانه ایسار طعامی فراهم سازد چه عادت عرب چنان بود. زن دیگ را که گوشت و کوهانی در آن بود بیاورد و پیش وی گذاشت و فرزندان را فراهم ساخت و آن بخیل دوپاره دوپاره خوردن گرفت زن وی را گفت ابر ما قروناً، و این گفتار در مورد بخیلی که سود خویش را خواهد ضرب المثل شد.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
در دورۀ قراقویونلو تا قاجاریه راهنمایی که در روستاها مجبور بود رایگان به مٲمور دیوان خدمت کند و او را از دهی به ده دیگر راهنمایی کند.
فرهنگ فارسی
جمع الم دردها
جمع الم به معنی دردورنج
۱ - ( اسم ) راهنمایی که مجبور بود بمائ مور دیوان برایگان خدمت کند. ۲ - پیغام و نوشته ای که بزبان و دست بدست رساننده.
لئیم تر فرومایه تر.
دانشنامه اسلامی
کتاب الام به سبک معمول در آثار فقهی، براساس «کتب » تنظیم گشته، و مشتمل بر موضوعات گوناگون فقهی به روایت ربیع بن سلیمان مرادی (د ۲۷۰ق / ۸۸۳م ) است که به عنوان آخرین بازمانده از راویان شافعی در مصر شناخته شده است.
عنوان گردآورنده
گفتنی است که در برخی روایات، بویطی (د ۲۳۱ق/ ۸۴۶م ) به عنوان گردآورنده الام معرفی شده است. برپایه گزارشی کهن، گردآوری الام زیرنظر شافعی صورت گرفته، و تألیف آن در زمان حیات وی به انجام رسیده است.
مورد استقبال فراوان
فقه جدید شافعی و آثار مربوط به آن در نسل پس از ربیع با استقبال فراوانی از سوی عالمان مشرق و مغرب روبه رو شد، به گونه ای که ابن ماجه، ابوداوود، ترمذی، نسایی از صاحبان صحاح، ابوالعباس اصم عالم نیشابور و نیز ابوجعفر طحاوی فقیه حنفی مصر، «کتب شافعی » را از ربیع اخذ کردند. همچنین گزارش برخی از منابع حاکی از استنساخ «کتب » و اقتباس از آن توسط فقیهان برجسته ای چون اسحاق بن راهویه است، به گونه ای که وی کتاب «الجامع الکبیر» خود را بر مبنای «کتب شافعی » تألیف کرده بوده است. شافعی در کتاب الام در ابتدای هر کتاب فقهی نخست کلیات موضوع را به بحث می گذارد و سپس فروع مربوط به آن را مطرح می نماید.
روش نگارش
...
ویکی واژه
↑ احتمالا قوم باستانی آل (عال) نیز مطرح است، شاید منظور از آلام، تیره یا نژاد چشم زاغ یا همان آلگئوزها باشد.
جملاتی از کلمه آلام
صبر بایدکه به آلام ظفر یابی ور نه آلام تن مرد بسنباند
