رسانه‌های ارتباط جمعی، مجموعه‌ای گسترده و قدرتمند از ابزارهای اطلاع‌رسانی و سرگرمی هستند که نقشی بی‌بدیل در شکل‌دهی به افکار عمومی و فرهنگ جامعه ایفا می‌کنند. این رسانه‌ها، شامل طیف وسیعی از فناوری‌ها و بسترهای محتوایی می‌شوند که از تلویزیون و رادیو گرفته تا روزنامه‌ها و شبکه‌های رایانه‌ای را در بر می‌گیرند. ویژگی بارز این رسانه‌ها، توانایی آن‌ها در پوشش دادن تعداد کثیری از مخاطبان به صورت همزمان است که همین امر، آن‌ها را به کانال‌های اصلی انتقال اطلاعات و پیام‌ها در جوامع مدرن تبدیل کرده است.
وظیفه اصلی رسانه‌های جمعی، تنها انتقال خبر و اطلاع‌رسانی نیست، بلکه آن‌ها به عنوان بستر اصلی برای تبادل فرهنگی، آموزش عمومی و حتی ایجاد همبستگی اجتماعی نیز عمل می‌کنند. تلویزیون با قدرت بصری خود، رادیو با نفوذ صوتی‌اش، روزنامه‌ها با عمق تحلیلی‌شان و شبکه‌های رایانه‌ای با تعاملی بودن و دسترسی گسترده‌شان، هر یک به نوعی در این فرآیند مشارکت دارند. این تنوع در ابزارها و رویکردها، باعث می‌شود که پیام‌ها بتوانند به اشکال مختلف و با اثربخشی‌های متفاوت به دست گروه‌های گوناگون مخاطبان برسند و تأثیرگذاری حداکثری را داشته باشند.
در عصر حاضر که با ظهور و توسعه روزافزون فناوری‌های ارتباطی و اطلاعاتی، به‌ویژه اینترنت و شبکه‌های اجتماعی همراه است، مفهوم رسانه‌های جمعی نیز دستخوش تغییرات شگرفی شده است. این شبکه‌های رایانه‌ای، نه تنها سرعت انتشار اطلاعات را به طرز بی‌سابقه‌ای افزایش داده‌اند، بلکه امکان مشارکت فعال مخاطبان را نیز فراهم کرده‌اند و به این ترتیب، خطوط سنتی میان تولیدکننده و مصرف‌کننده محتوا را تا حد زیادی کم‌رنگ ساخته‌اند. این تحولات، اهمیت رسانه‌های جمعی را بیش از پیش نمایان می‌سازد و نقش آن‌ها را در آینده جوامع بشری، محوری‌تر می‌کند.