بوناک در زبان فارسی به واژه‌ای اطلاق می‌شود که به طور کلی به چیزی با بوی ناخوشایند و زننده اشاره دارد. این مفهوم می‌تواند طیف وسیعی از مواد و اشیاء را در بر گیرد، از مواد غذایی که در حال فساد هستند گرفته تا محیط‌های آلوده و نامطبوع. درک این واژه مستلزم توجه به ماهیت و شدت بوی نامطبوع است که اغلب با احساس انزجار و ناخوشایندی همراه است.
معنای دوم و شاید رایج‌تر بوناک، اشاره به حالت گندیده یا فاسد شدن دارد. این حالت معمولاً در مورد مواد آلی، به ویژه مواد غذایی، صدق می‌کند که بر اثر گذشت زمان و عدم نگهداری صحیح، فرآیندهای تجزیه را طی کرده و بوی بسیار تندی از خود متصاعد می‌کنند. این بوی گندیدگی نه تنها آزاردهنده است، بلکه می‌تواند نشانه‌ای از حضور باکتری‌ها و میکروارگانیسم‌های مضر باشد که مصرف یا قرار گرفتن در معرض آن‌ها، سلامت را به خطر می‌اندازد. در نتیجه، واژه بوناک در زبان فارسی، بار معنایی سنگینی دارد که هم به بوی بد عمومی و هم به طور خاص به فساد و گندیدگی اشاره می‌کند. این کلمه به خوبی می‌تواند حس ناخوشایند ناشی از مواد فاسد یا محیط‌های آلوده را منتقل کند و در نوشتار رسمی، برای توصیف چنین شرایطی به کار می‌رود.
