جاخسوک

لغت نامه دهخدا

جاخسوک. ( اِ ) داس را گویند که با آن غله درو کنند. ( برهان قاطع ) ( انجمن آرا ). وبهندی درانتی وهنسیا نامند. ( آنندراج ) :
ای خواجه گر بزرگی اشغال نی ترا
بردار جاخسوک و برو می دروحشیش.شهید ( از انجمن آرا ).به جاخسوک بزه کشتزار طاعت خویش
بدست خویش درو کرده ام هزاران آه.حکیم ترتری ( از انجمن آرا ).رجوع به جاخشوک و جاغسوک شود.

فرهنگ معین

(اِ. ) داس ، ابزاری که با آن علف را درو کنند.

فرهنگ عمید

= داس: ای خواجه با بزرگی و اَشغال چی تو را / برگیر جاخسوک و بر او می درو حشیش (شهید بلخی: صحاح الفرس: جاخسوک ).

ویکی واژه

داس، ابزاری که با آن علف را درو کنند.