بوبرد

لغت نامه دهخدا

بوبرد. [ ب ُ ] ( اِ ) بلبل را گویند که بتازی عندلیب خوانند. ( برهان ). بلبل. ( انجمن آرا ) ( رشیدی ). بوبر. بوبردک. بلبل. ( فرهنگ فارسی معین ) :
نمیدانی که سیمرغم که گرد قاف میگردم
نمیدانی که بوبردم که در گلزار میگردم.مولوی.رجوع به بوبر و بوبردک شود.

فرهنگ معین

(بُ ) ( اِ. ) بلبل .

فرهنگ عمید

بلبل.

فرهنگ فارسی

بلبل، بوبروبوبردک هم گفته شده
( اسم ) بلبل

ویکی واژه

بلبل.