عسل اللبنی. [ ع َ س َ لُل ْ ل ُ نا ] ( ع اِ مرکب ) خوشبوئی است که عوام آن را حصی لبان و میعه سائلة نامند، و از درختی برآید و از آن بخار سازند. ( منتهی الارب ). حصی لبان است ، و بعضی گفته اندمیعه سائله است. ( مخزن الادویة ). طیب و عطری است که از درختی میتراود و بدان بخور کنند، و عامه آن را حصی البان گویند. ( از اقرب الموارد از قاموس ). میعة. ( اقرب الموارد ). و رجوع به عسل لبن و عسل لبنی شود.
فرهنگ عمید
نوعی صمغ خوش بو.
فرهنگ فارسی
خوشبوئی است که عوام آنرا حصی لبان و میعه سائله نامند و از درختی بر آید و از آن بخار سازند حصی لبان است و بعضی گفته اند میعه سائله است
