ایتمان

لغت نامه دهخدا

ایتمان. [ ت ِ ] ( ع مص ) ائتمان. اعتماد کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). امین داشتن. ( المصادر زوزنی ). || به بیم و ترس گردانیدن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || مشورت کردن. ( ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ص 24 ).

فرهنگ معین

(اِ تِ ) [ ع . ائتمان ] (مص م . ) استوار داشتن ، امین کردن .

فرهنگ فارسی

(مصدر ) استوار داشتن امین کردن .

ویکی واژه

ائتمان
استوار داشتن، امین کردن.