لغت نامه دهخدا شترخو. [ ش ُ ت ُ ] ( ص مرکب ) اشترخوی. بدکینه. کنایه است از کینه ور و کینه خواه. ( آنندراج ). بدخواه. بداندیش. کینه ور. ( ناظم الاطباء ). کینه توز همچون شتر. رجوع به اشترخوی شود.
