تسقیف

لغت نامه دهخدا

تسقیف. [ ت َ ] ( ع مص ) خانه سقف کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( دهار ). خانه پوشیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). سقف کردن خانه را. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). || سقف گردانیدن کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). و رجوع به اسقف و تسقف شود.

فرهنگ عمید

۱. برای خانه سقف ساختن.
۲. کسی را اُسقُف گردانیدن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال اعداد فال اعداد فال اوراکل فال اوراکل فال رابطه فال رابطه فال چای فال چای