تافشک

لغت نامه دهخدا

تافشک. [ ف َ ش َ ] ( اِ ) دیوک باشد. ( فرهنگ جهانگیری ) ( برهان ) ( ناظم الاطباء ). جانوری است که آن را بفارسی دیوک گویند. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). و آن را دیوچه و ریونجو و رنجو و لنبک نیز خوانند و بتازی ارضه نامند. ( فرهنگ جهانگیری ). بعربی ارضه خوانند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). پشمینه و کاغذینه را خورد. ( آنندراج ) ( انجمن آرا ). دیوک و ارضه. ( ناظم الاطباء ). کرمکی است که در جامه های پشمین یافت شود و آن را تباه سازد و آن را «ریونجو» و «دیوچه » و «دیوگ »و «لنبک » هم گویند و بعربی «اَرضَه » نامند. ( از لسان العجم شعوری ج 1 ص 281 ). موریانه. خوره :
حال خود آخر نیندیشی و باشی تا به کی
در میان جامه سمّور همچون تافشک.ابوالمعالی ( از لسان العجم شعوری ).رجوع به ارضه و دیوک و موریانه شود.

فرهنگ معین

(فَ ) (اِ. ) موریانه .

فرهنگ عمید

= موریانه

فرهنگ فارسی

ارضه، موریانه

ویکی واژه

موریانه.