لغت نامه دهخدا
واسپور. ( اِخ ) دانا و هنرمندی از خاندان بزرگ و شریف در زمان انوشیروان بوده است. اماثعالبی او را از غلامان خسروپرویز دانسته و آقای پورداود در این باره چنین آورده است : مندرجات «خسرو قبادان و غلام » را نیز ابومنصور عبدالملک بن محمدبن اسماعیل الثعالبی در کتاب «غرر اخبار ملوک الفرس و سیرهم »در ص 705 و 711 ذکر کرده و این ( واسپور ) را ریدک خوش آرزو نامیده است. در کتاب پهلوی «خسرو قبادان و غلام » نام این غلام واسپو میباشد و «آرزوک خوش » یا «خوش آرزوک » صفت اوست. پاسخ و پرسشی هم در میان شاه و غلام شده که بنا به نظر ثعالبی این شاه خسروپرویز بوده است اما در کتاب پهلوی این شاه خسرو انوشیروان پسر قباد بوده است. «واسپور» جوان دانا و هنرمندی بوده از خاندان بزرگ و شریف که در هر مقوله سوءالات پادشاه را جواب میگفته و مورد تحسین بوده است. ( از خرده اوستا ص 145 تألیف پورداود ).
