نواور

لغت نامه دهخدا

( نوآور ) نوآور. [ ن َ / نُو آ وَ ] ( نف مرکب ) مبدع. مبتکر. نوآورنده.

فرهنگ فارسی

( نو آور ) مبدع . مبتکر . نو آورنده .

فرهنگستان زبان و ادب

نوآور
{innovator} [حقوق، مدیریت-مدیریت فنّاوری] کسی که نوآوری می کند