منبک. [ مِم ْ ب َ ] ( اِ ) گیاهی را گویند که از آن جاروب سازند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ).به این صورت در کتب طب یافته نشد. ظاهراً مصحف «منبل » است. در رشیدی آمده : «منبل دار و بالفتح نام گیاهی است که بجهت به شدن جراحتها و زخمهای تازه به کار برند. مولوی گوید: «داروی منبل بنه بر پشت ریش.». و ممکن است که جمله «از آن جاروب سازند» در متن تصحیف «از آن داروی سازند» باشد. ( حاشیه برهان چ معین ).
