لغت نامه دهخدا ( مطیرة ) مطیرة. [ م َ رَ ] ( ع ص ) مؤنث مطیر. لیلة مطیرة؛ شبی بارانی. ( مهذب الاسماء ). و رجوع به مطیر شود.
فرهنگ فارسی ( اسم ) جامهای از برد : گر تو نایستی ز پی میسر. امیر ترسم که پر ز گرد بماندش مطیره . ( ناصر خسرو )