دانشنامه اسلامی
شیخ محمدباقر زند کرمانی بن رضا بن حسن بن مسعود خان بن عبدالغنی خان بن صادق خان زند ، عالم فاضل و فقیه کامل و واعظ خبیر از علمای عالی قدر قرن چهاردهم هجری. در سال ۱۳۱۲ق در کرمان متولّد شد. در آنجا ابتدا در مکتب خانه و سپس در مدرسه سعادت به تحصیل پرداخت و از اساتیدی چون احمد بهمن یار و برادرش آقا شیخ محمّدجواد بهره برد. در کنار آن نزد عدّه ای از علمای کرمان به تکمیل تحصیلات خود پرداخته و سپس برای آموختن زبان و علوم جدید در مدرسه مرسلین که توسط انگلیسی ها ساخته شده بود به تحصیل مشغول شد. او پس از اتمام دروس مقدماتی و سطح راهی اصفهان شد و نزد آخوند ملّاحسین فشارکی، حاج میرمحمدصادق خاتون آبادی، میرسیّدعلی نجف آبادی و میرزا ابوالهدی کلباسی به کسب فیض پرداخت. سپس به قم رفته و در ردیف شاگردان حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی درآمد. در سفر تهران و قم نیز از تحصیل غافل نبود و از بزرگان آن شهرها استفاده می کرد تا این که عاقبت به اصفهان آمد و مسجد جامع اصفهان را که رژیم پهلوی به بهانه بازدید سیّاحان داخلی و خارجی بر روی نمازگزاران بسته بود را دوباره باز نموده و نماز جماعت را در آنجا اقامه نمود. همچنین مدرسه ذوالفقار در بازار اصفهان را مرمّت نمود و در آنجا به تدریس پرداخت.
دریافت اجازه اجتهاد
مرحوم زند کرمانی از عدّه ای از علماء و مجتهدین اجازه اجتهاد اخذ نمود که عبارتند از: ملامحمدحسین فشارکی، حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، شیخ محمّدحسین کاشف الغطاء، سیدجمال الدین گلپایگانی، آقا میرزا آقا اصطهباناتی و شیخ آقا بزرگ طهرانی.
شخصیت فردی و اجتماعی
او عالمی آگاه به زمان و متعهد و مسؤول بود و برای ترویج شریعت و امر به معروف و نهی از منکر تلاش فراوان به عمل آورد. وی در برخی از مجالس به وعظ و خطابه می پرداخت و با بیانات مستدل و عالمانه خود به مردم درس اخلاق می آموخت و اصول عقاید و احکام دین را برای آنان روشن می ساخت. از اقدامات عام المنفعه و خیریه ایشان تاسیس انجمن خیریه احمدیه و انجمن خیریه امام حسن عسکری (علیه السّلام) و بنای بیمارستان عسکریه در اصفهان بود.
وفات
...
