دانشنامه عمومی
تانسیلکتومی زمانی برای بیمار کاربرد دارد که وی سابقه تجربه عفونت های مکرر لوزه را داشته باشد. دفعات التهاب باید بیش از سه بار باشد. یک بار التهاب به عفونت لوزه برای انجام این عمل جراحی کافی نیست. مطابق با دستورالعمل های آکادمی آمریکایی گوش و حلق و بینی و جراحی سر و گردن ( AAO - HNS ) در سال ۲۰۱۲، تانسیلکتومی در موارد زیر اندیکاسیون دارد: عفونت مکرر لوزه با تعداد دفعات ۷ بار در سال گذشته، حداقل ۵ بار در هر سال به مدت ۲ سال یا حداقل ۳ بار در هر سال به مدت ۳ سال، که به صورت مستندات در پرونده های پزشکی بیمار موجود باشد یا یک یا بیشتراز موارد زیر باشد: دمای بیشتر از ۳۸٫۳ درجه، آدنوپاتی گردن، ترشحات لوزه یا مثبت شدن آزمون برای گروه A استرپتوکوک بتا همولیتیک.
• نشانه های مطلق: بزرگ شدن لوزه های که منجر به انسداد راه های هوایی فوقانی شود، دیسفاژی شدید ( سختی در بلع ) ، اختلالات خواب یا عوارض قلبی، التهابات لوزه منجر به تب و تشنج
• نشانه های نسبی: بوی بد دهان، اختلال در گفتار، سه بار یا بیشتر عفونت لوزه در هر سال با وجود درمان پزشکی کافی، ورم مداوم یا مکرر یک حامل استرپتوکوکی در پاسخ به آنتی بیوتیک، هایپرتورفی لوزه ها که یک طرفه می باشد و بافت سرطانی فرض می شود.
در حالی که این عمل جراحی فقط یکبار به انجام می رسد ولی هنوز هم شایعترین عمل جراحی روی کودکان در ایالت متحده آمریکا به شمار می آید. در سال ۱۹۵۹ میلادی بالغ بر ۱٫۴ میلیون عمل برداشتن لوزه در ایالات متحده آمریکا انجام شد. این مقدار در سال ۱۹۸۷ به ۲۶۰ هزار عمل کاهش یافت در حالی که این عمل یکی از ۲۴ دلیل شایع بستری شدن در بیمارستان به شمار می رفت. و دلیل اصلی آن عفونت های مکرر ناشی از انسداد بود.
