لشکرشکار

لغت نامه دهخدا

لشکرشکار. [ ل َ ک َ ش ِ ] ( نف مرکب ) لشکرشکر. شکارکننده و شکننده سپاه.

فرهنگ عمید

لشکر شکارنده، درهم شکنندۀ لشکر، لشکرشکن.

فرهنگ فارسی

( صفت ) لشکر شکن مغلوب کنند. سپاه .

ویکی واژه

لشکر+شکار ‹لشکرشکر› [قدیمی]
لشکر شکارنده؛ درهم شکنندۀ لشکر؛ لشکرشکن.