معنی قزغند | لغت یاب

قزغند

لغت نامه دهخدا

قزغند. [ ق ُ غ ُ ] ( اِ ) بار درخت پسته است و آن را مغز نمیباشد و بدان پوست را دباغت کنند. گویند درخت پسته یک سال پسته مغزدار و یک سال بی مغز بار می آورد. ( برهان ).
قزغند. [ ق َ غ ُ ] ( اِخ ) از دههای سمرقند است.( معجم البلدان ). سمعانی در انساب گوید: گمان میرود که از دههای سمرقند بوده باشد، و جماعتی بدان منسوبند. ( اللباب فی تهذیب الانساب ). رجوع به قزغندی شود.