فلفل کبیر

لغت نامه دهخدا

فلفل کبیر. [ ف ِف ِ ل ِ ک َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) درختی است بسیار زیبا از تیره مورْدها که ارتفاعش حدود ده متر میرسدو در آمریکای مرکزی و ونزوئلا میروید و در جاماییکا و هند نیز کاشته میشود. گلهایش سفید و معطر است و میوه آن را بنام فلفل جاماییکا نیز می نامند. میوه این گیاه کروی شکل و کمی از فلفل سیاه درشت تر است. در حالت نارسی سبزرنگ است و پس از رسیدن قرمز می شود. طعم آن معطر و سوزاننده. کمی از فلفل سیاه ملایم تر و بویش شبیه بوی دارچین و میخک است. جدار میوه فلفل کبیرشامل کیسه های اسانس دار است که در اسانس آن حدود 65 درصد اوژنول یافت می شود. گَرد این گیاه از لحاظ آنکه طعم و بوی معطری شبیه میخک و دارچین و فلفل و جوز بویا دارد به چهار ادویه موسوم است و بطور چاشنی به اغذیه افزوده میشود و در معطر کردن بعض محصولات دارویی به کار میرود. فلفل انگلیسی. فلفل افرنجی. فلفل جاماییکا. فلفل جمایکا. فلفل حلو. چوب هندی. خشب هندی. ( از فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

درختی است بسیار زیبا از تیره موردها که ارتفاعش حدود ده متر می رسد و در آمریکای مرکزی و ونزوئلا می روید و در ژاماییک و هند نیز کاشته میشود . گلهایش سفید و معطر است و میوه آن را به نام فلفل ژاماییک نیز می نامند .

دانشنامه آزاد فارسی

فِلفِل کبیر (allspice)
(یا: فلفل فرنگی) ادویه ای حاصل از دانه های خشک شدۀ درخت همیشه سبز فلفل. این درخت به درخت فلفل هند غربی (Pimenta dioica از خانوادۀ مورد) نیز شهرت دارد و بیشتر در جامائیکا می روید. بوی آن آمیزه ای از بوی دارچین، میخک و جوز هندی است.