فتاریدن

لغت نامه دهخدا

فتاریدن. [ ف ِ دَ ] ( مص ) کندن. || شکافتن و دریدن و پریشان ساختن. || از هم جدا کردن. || ریختن. ( برهان ). رجوع به فتالیدن شود.

فرهنگ معین

(فَ یا فِ دَ ) (مص م . ) نک فتالیدن .

فرهنگ عمید

= فتالیدن

ویکی واژه

نک فتالیدن.