طبالی

لغت نامه دهخدا

طبالی. [ طَب ْ با ] ( حامص ) شغل طبال. طبالة تبیره زنی. دُهل زنی.
- امثال :
طَبّالی بِه ْ که بَطّالی .

فرهنگ معین

(طَ بّ ) [ ع - فا. ] (حامص . ) طبل - نوازی .

ویکی واژه

طبل - نوازی.