دانشنامه اسلامی
شاعر، متخلص به شاطر و شاطر مسکین. در قم متولد شد. تا سیزده سالگی در مکتب ملا علی اصغر علوم مقدماتی را فراگرفت. در جوانی به کسب و کار پرداخت و پیشه ی شاطری را برگزید و از آن پس به تهران رهسپار شد و در آنجا به همان شغل اشتغال ورزید.
شاطر از آغاز کودکی به نظم شعر پرداخت و اشعار خود را از نظر دایی اش سید محمدتقی منتظری که از فضلا و علما بود و در ادب نیز دست داشت می گذرانید همچنین از حافظه ای قوی و نیرومند برخوردار بود که علاوه بر اشعار دیگر شاعران، تمامی اشعار خود را نیز از حفظ داشت.
بیشتر اشعارش در مدایح و مراثی ائمه اطهار علیهم السلام است. در تهران وفات یافت و در ابن بابویه دفن شد. اثر وی غزلیات است که به اهتمام سید محمدباقر برقعی، صاحب «سخنوران نامی معاصر ایران» در قم به چاپ رسیده است.
