دانشنامه اسلامی
سیّدمحمّدباقر موحّد ابطحی فرزند سیّدمرتضی، عالم فاضل و فقیه محقق معاصر، در شب اول ماه رمضان سال ۱۳۴۷ق در اصفهان از دختر مرحوم سیدمحمدتقی فقیه احمدآبادی متولّد شد. مقدمات و سطوح فقه و اصول را در اصفهان نزد والد ماجدش و اساتیدی چون حاج آقا رحیم ارباب و شیخ محمود مفید و هیئت را در نزد مجدالعلماء نجفی فراگرفت. در سال ۱۳۶۶ق به قم مهاجرت نموده و با این که کمتر از ۲۰ سال داشت، در درس خارج آیات عظام حاج آقا حسین بروجردی، سیّد محمّد حجّت و سیّد احمد خوانساری شرکت نمود. سپس در درس آیات عظام امام خمینی، شیخ محمّد علی اراکی، سیّدمحمّدرضا گلپایگانی، سیّدکاظم شریعتمداری و سیّدمحمّد محقق داماد حاضر شده و فلسفه را از علّامه سیّد محمّدحسین طباطبایی آموخت. طب را نیز نزد پدر خود و میرزا محمّد طبیب زاده فرا گرفت.
تألیفات و خدمات
او سال هاست که به تحقیق اخبار و احادیث اهل بیت (علیهم السّلام) مشغول است و تعدادی از کتاب های حدیثی قدماء را تصحیح و تحقیق نموده و به چاپ رسانیده است که از آن جمله است: «عوالم العلوم» تالیف شیخ عبداللّه بحرانی. تاسیس مدرسه الامام مهدی (عجل اللَّه تعالی فرجه الشّریف) در قم، مدرسه علمیه در شهرستان اقلید و مساجد بسیار و دو باب درمانگاه در اقلید از اقدامات ایشان می باشد.
شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۲۴۹-۲۴۷.
۱. ↑ شریف رازی، محمد، گنجینه دانشمندان، ج۲، ص۲۴۹-۲۴۷.۲. ↑ طباطبایی، سیّدعبدالعزیز، الغدیر فی التراث الاسلامی، ص۲۲۰.
منبع
...
