دانشنامه اسلامی
سیدجعفر بن باقر بن احمد (د ۱۲۶۵ق/۱۸۴۸م) از افراد سرشناس آلِ قَزْوینی بود، برخی او را از نوابغ عصر به شمار آورده اند. در اواخر عمر از نجف به مَسْقَط و عُمان رفت و امیران و بزرگان و عالمان مقدم وی را گرامی داشتند.
امین، سیدمحسن، اعیان الشّیعه، ج۴، ص۸۶، بیروت، ۱۴۰۳ق.
وی سرانجام در مسقط درگذشت و جنازه او را به نجف بردند و در آرامگاه خانوادگی به خاک سپردند.
تبحر در شعر
او شاعری توانا بود، و گفته اند که بسیاری از اشعار او در سفر مسقط از بین رفته است.
امین، سیدمحسن، اعیان الشّیعه، ج۴، ص۱۳۶، بیروت، ۱۴۰۳ق.
...
