خریشیدن
خریشیدن. [ خ َ دَ ] ( مص ) پوست از اندام بناخن برگرفتن. ( یادداشت بخط مؤلف ). خراشیدن. ( آنندراج ). شکافتن. چاک دادن. ( ناظم الاطباء ) :
جهانا یافتی کامت کنون زین بیش مخریشم.خسروانی. || محو کردن. || گزیدن. || برکندن. || تراشیدن. || چیدن. || گرفتن با دندان. ( ناظم الاطباء ). || خروشیدن. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
پیش آی کنون ای خردومند و سخن گوی
چون حجت لازم شود از حجت مخریش.خسروی.
(خَ دَ ) (مص م . ) خراشیدن .
خراش دادن، خراشیدن: جهان بر شبه داوود است و من چون اوریا گشتم / جهانا یافتی کامت کنون زاین بیش نخریشم (خسروانی: شاعران بی دیوان: ۱۱۸ ).
خراشیدن.
