دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
بید (۱ بار)
فنا. از بین رفتن. گفت گمان ندارم که این باغ از بین برود وفانی شود. در نهج البلاغه در صفت دنیا آمده «نافذة بائدة» خطبه 109 یعنی دنیا تمام شدنی و فنا شدنی است.
تبید
ریشه کلمه:
بید (۱ بار)
فنا. از بین رفتن. گفت گمان ندارم که این باغ از بین برود وفانی شود. در نهج البلاغه در صفت دنیا آمده «نافذة بائدة» خطبه 109 یعنی دنیا تمام شدنی و فنا شدنی است.
