اکالیل

لغت نامه دهخدا

اکالیل.[ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ اِکلیل. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). ج ِ اکلیل به معنی تاجها. سربندها. افسرها. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به اکلیل شود.

فرهنگ عمید

= اکلیل

فرهنگ فارسی

جمع اکلیل
( اسم ) جمع اکلیل سر بندها تاجها افسرها .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم