اظفاره

لغت نامه دهخدا

( اظفارة ) اظفارة. [ اَ رَ ]( ع اِ ) برخی بر خلاف قیاس اظفارة را یکی اَظفار دانسته اند. رجوع به اَظفار بمعنی نوعی از بوی خوش شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم