استعانت یونس

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] استعانت یونس (قرآن). از آنجا که سرسختی و بی منطقی مشرکان و دشمنان اسلام گاه چنان قلب پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلّم) را می فشرد که امکان داشت در مورد آنها نفرین کند، خداوند در آیه ۴۸ سوره قلم، پیامبرش را دل داری داده، و امر به صبر و شکیبایی می کند. منتظر باش تا خداوند وسایل پیروزی تو و یارانت و شکست دشمنانت را فراهم سازد، هرگز برای عذاب آنها عجله مکن، و بدان این مهلت ها که به آنها داده می شود، یک نوع عذاب استدراج است؛ و خداوند فرمود: و مانند صاحب داستان ماهی (یونس) نباش که برای مجازات قومش عجله کرد، و گرفتار مجازات ترک اولی شد.
حضرت یوسف (علیه السلام) از هم بند آزاد شده خود برای یادآوری به عزیز مصر، استعانت جست که این کمک خواهی بی اثر بود: • «وَقَالَ لِلَّذِی ظَنَّ أَنَّهُ نَاجٍ مِّنْهُمَا اذْکُرْنِی عِندَ رَبِّکَ فَأَنسَاهُ الشَّیْطَانُ ذِکْرَ رَبِّهِ فَلَبِثَ فِی السِّجْنِ بِضْعَ سِنِینَ؛ و به آن یکی از آن دو نفر، که می دانست رهایی می یابد، گفت: «مرا نزد صاحبت (= سلطان مصر) یادآوری کن!» ولی شیطان یادآوری او را نزد صاحبش از خاطر وی برد؛ و به دنبال آن، (یوسف) چند سال در زندان باقی ماند».
← تفسیر آیه
حضرت یونس (علیه السلام) برای رهایی از تاریکی و گرفتاری، از خداوند متعال استعانت جست: • «وَذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَی فِی الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنتُ مِنَ الظَّالِمِینَ؛ (و ذاالنون (= یونس ) را (به یاد آور) در آن هنگام که خشمگین (از میان قوم خود) رفت؛ و چنین می پنداشت که ما بر او تنگ نخواهیم گرفت؛ (اما موقعی که در کام نهنگ فرو رفت،) در آن ظلمت ها(ی متراکم) صدا زد: «(خداوندا!) جز تو معبودی نیست! منزهی تو! من از ستم کاران بودم!».
← بیان آیه
۱. ↑ یوسف/سوره۱۲، آیه۴۲.
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم