رستی خوار

لغت نامه دهخدا

رستی خوار. [ رُ خوا / خا ] ( نف مرکب ) رستی خورنده. روزی خوار. روزی خور. ( فرهنگ فارسی معین ). و رجوع به رستی و رستی خور و رستی خوردن شود. || بهره برنده. متمتع. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ معین

( ~. خا ) (ص فا. )= رستی - خوارنده : ۱ - روزی خوار، روزی خور. ۲ - بهره برنده ، متمتع .

فرهنگ عمید

روزی خوار، روزی خور، بهره بر.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - روزی خوار روزی خور . ۲ - بهره مند متمتع .

ویکی واژه

رستی - خوارنده:
روزی خوار، روزی خور.
بهره برنده، متمت