لغت نامه دهخدا تیف گنج. [ گ َ ] ( اِ مرکب ) تیفاگنج. نام نوائی است از موسیقی. ( برهان ) ( فرهنگ جهانگیری ) ( فرهنگ رشیدی ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). نوائی است از موسیقی قدیم. ( فرهنگ فارسی معین ) : گه نوای تیف گنج و گه نوای گنجکاوگه نوای دیف رخش وگه نوای ارجنه.منوچهری ( از فرهنگ جهانگیری ).