چراغ نشستن

لغت نامه دهخدا

چراغ نشستن. [ چ َ / چ ِ ن ِ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) کشته شدن و خاموش شدن چراغ. ( آنندراج ). خاموش شدن چراغ ( ارمغان آصفی ) :
از دم سرد دلم سوز جگر ننشیند
این چراغیست که از باد سحر ننشیند.شانی تکلو ( از آنندراج ).رجوع به چراغ گل شدن و چراغ مردن شود.