لغت نامه دهخدا اندرزور. [ اَ دَ وَ ] ( ص مرکب ) اندرزگو. آنکه کارش اندرز گفتن است : زینت ملک خداوندی واندر خور ملک صدر دیوان شه شرقی و اندرزوری.فرخی.
