چوگان خوردن

لغت نامه دهخدا

چوگان خوردن. [ چ َ / چُو خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) ضرب و زخم دیدن از چوگان. چوب خوردن :
هرآینه که نشان گیرد از جراحت گوی
چوبی محابا هر سو همی خوردچوگان.فرخی.وگر گوید ربایم زآن زنخ گوی
بگو چوگان خوری زآن زلف بر روی.نظامی.

فرهنگ فارسی

ضرب و زخم دیدن از چوگان
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم