لغت نامه دهخدا پیر چهل ساله. [ رِ چ ِ هَِ ل َ / ل ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از عقل است. ( برهان ). کنایه از قوت عاقله که در عمر چهل سالگی تمام و کامل میشود. || فیروزه. ( برهان ) ( مجموعه مترادفات ص 145 ). || فرشته. ( برهان ). مَلَک. ( انجمن آرا ). || ( اِخ ) کنایه از جبرئیل. ( غیاث ). || آدم علیه السلام. ( برهان ).
