مکرمت ستای

لغت نامه دهخدا

مکرمت ستای. [ م َ رُ م َ س ِ ] ( نف مرکب ) ستاینده مکرمت. ستایش کننده جوانمردی و بزرگواری :
کعبه عبادت ستای من شد از ایرا
دید مرا مکرمت ستای صفاهان.خاقانی.

فرهنگ فارسی

ستاینده مکرمت . ستایش کننده جوانمردی و بزدگواری .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم