علقمه ٔ تمیمی

لغت نامه دهخدا

علقمه تمیمی. [ ع َ ق َ م َ ی ِت َ ] ( اِخ ) ابن حاجب بن زرارةبن عدس. از واردشوندگان بر پیغمبر ( ص ) بود. ( از الاصابة ج 4 قسم اول ص 262 ).
علقمه تمیمی. [ ع َ ق َ م َ ی ِ ت َ ] ( اِخ ) ابن هودةبن شماس بن بابایربوعی. رجوع به علقمه یربوعی شود.