صفت استفال

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] صفت استفال به دور شدن ریشه زبان از کام بالا هنگام تلفظ اطلاق می شود و یکی از صفات اصلی حروف می باشد.
«استفال» ضد « استعلا » در لغت به معنای پایین آمدن و طلب پستی و در اصطلاح تجوید عبارت است از به پایین آمدن و دور شدن ریشه زبان از کام بالا. صدای حروف در نتیجه این صفت، نازک و رقیق می شود که این حالت را «ترقیق» گویند. «استفال» در مقابل «استعلا» از صفات اصلی یا متضاد حروف است.
عناوین مرتبط
۱. ↑ قرطبی، عبدالوهاب بن محمد، -۴۶۱ق، الموضع فی التجوید، ص (۹۰-۹۱).۲. ↑ موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص۵۲.۳. ↑ محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص۴۸.۴. ↑ صبره، علی، -۱۹۴۸، العقدالفریدفی فن التجوید، ص۴۲.
منبع
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ورق فال ورق فال حافظ فال حافظ فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال عشق فال عشق