لغت نامه دهخدا
حسین وفائی. [ ح ُ س َ ن ِ وَ ] ( اِخ ) او راست : رساله در تفسیر سوره انبیاء و «شرح عویصات الافکار» و «استعاره » که در 1073 هَ. ق. 1663/ م. آن را تألیف کرده است. ( معجم المؤلفین از فهرست خدیویه ).
حسین وفائی. [ ح ُ س َ ن ِ وَ ] ( اِخ ) ابن علی بن محمد صوفی شاعر. متولد 1112 هَ. ق. / 1700 م. و متوفی 1156 هَ. ق. 1744/ م. در حلب متولی مشیخه سجاده وفائیان صوفیه بود و دیوان شعر دارد. ( سلک الدرر ج 2 ص 58 ) ( هدیة العارفین ج 1 ص 325 ) ( ایضاح المکنون ) ( معجم المؤلفین ).
