لغت نامه دهخدا جاروب عطار. [ ب ِ ع َطْ طا ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) جاروبی که عطار با آن عطرها را جمع کند. مکنسة العطار التی یجمع العطر. ( اقرب الموارد ).
