تبسم پاشی

لغت نامه دهخدا

تبسم پاشی. [ ت َ ب َس ْ س ُ ] ( حامص مرکب ) تبسم افشانی. خندان بودن. شکفته بودن :
ز گرد وحشت ما تیره بختان فیض میجوشد
تبسم پاشی صبح است ، چین دامن شبها.میرزا بیدل ( از بهار عجم ) ( از آنندراج ).رجوع به تبسم و دیگر ترکیب های آن شود.

فرهنگ فارسی

تبسم افشانی خندان بودن شکفته بودن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم