لغت نامه دهخدا تازیانه زرین. [ ن َ / ن ِ ی ِ زَرْ ری ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) مجازاً اشعه خورشید است : به سر تازیانه زرین شاه گردون گرفت عالم صبح.خاقانی.
