لغت نامه دهخدا بباده نشستن. [ ب ِ دَ/ دِ ن ِ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) مشغول باده گساری شدن. به باده خواری نشستن. مجلس عیش فراهم کردن : برفتند با رود و رامشگران بباده نشستند یکسر سران.فردوسی.
