لغت نامه دهخدا استوارجثه. [ اُ ت ُ ج ُث ْ ث َ / ث ِ ] ( ص مرکب ) که تن ستبر و قوی و محکم دارد: عذافِر؛ شتر بزرگ شگرف استوارجثه. ( منتهی الارب ).
