دانشنامه اسلامی
وی در مقام یک ادیب، با آثار شرق اسلامی و همچنین حکمت یونان آشنا بوده و در جای جای کتب خود، برای تأیید گفته های خویش، به سخنان بزرگان استشهاد کرده است. در این میان می توان از افرادی چون متنبی، عنتره، بحتری، ابن نُباته و نیز بقراط، افلاطون و ارسطو نام برد. استفاده او از کتاب های قدما که عناوین برخی از آن ها را خود در آغاز تحفه یاد کرده است و همچنین آثاری همچون «کامل مبرد» و «عیون المعارف» مسعودی، که در جاهایی از کتاب هایش، از آن ها بهره برده است، چیره دستی او را در علم و ادب نشان می دهد.
وی همچنین در حدیث، دستی قوی داشته و در کتاب «عین الادب»، به ویژه در بخش نخست آن، علاوه بر شعر و حکمت، توانایی اش در حدیث نیز آشکار است. با در نظر گرفتن تمامی اوصافی که گذشت و با مدد گرفتن از متن کتاب هایش همچون «تحفه» و «عین الادب»، زبردستی او را می توان در جمع آوری، کنار هم قراردادن، اتفاد بجا و به عبارتی، فراهم آوری نکات و ظرایف ادب و علوم دیگر چون حدیث دانست.
1. تحفه الانفس و شعار سکّان الاندلس.
2. حلیه الفرسان و شعار الشجعان.
4. عین الادب و السیاسة وزین الحسب والریاسة.
